Pasifik Okyanusu'ndaki Temwen Adası'nda yapılan LiDAR lazer taramaları, kayıp şehir Nan Madol'un kapsamlı ve gelişmiş tarım sistemlerini ortaya çıkardı. Uzmanlar bu bulguların Pasifik Adaları'ndaki eski kültürlerin tarihini yeniden yazma potansiyeli taşıdığını söyledi.
Pasifik Okyanusu'ndaki Temwen Adası'nda yapılan son lazer araştırmaları, kayıp şehir Nan Madol'un gizemini ortaya çıkardı. "Pasifik'in Venedik'i" olarak da anılan bu megalitik taş şehir, efsanevi Atlantis'le karşılaştırılıyor ve hatta 1928'deki keşif haberlerinden yola çıkarak 'Cthulhu'nun Çağrısı' adlı eserini yazan korku yazarı HP Lovecraft'a ilham kaynağı bile olmuş.
Nan Madol'un kalıntıları, UNESCO Dünya Mirası olarak korunmaya çalışılıyor. LiDAR (Işık Algılama ve Mesafe Belirleme) teknolojisiyle yapılan hava taramaları, şehrin altındaki kapsamlı tarım alanlarını ve sulama sistemlerini gün yüzüne çıkardı. Bu keşif, Pasifik Adaları'ndaki eski kültürlerin tarihini yeniden yazma potansiyeli taşıyor.
Baltimore Kültürel Alan Araştırma ve Yönetimi (CSRM) Vakfı'nın liderliğindeki araştırmacılar, Nan Madol'un çevresindeki tropikal bitki örtüsünde saklı su yollarını ve sulama teraslarını haritalandırdı. Araştırmalar, bu taş şehrin 1100-1628 yılları arasında önemli bir yerleşim yeri olduğunu ve 17. yüzyılda çöktüğünü ortaya koyuyor.
Ekip, Mikronezya'daki diğer bölgelerde tarımın bu kadar gelişmiş olmadığını belirtiyor. Ancak, Temwen Adası'ndaki bulgular, bu eski toplumların karmaşık tarımsal planlama yaptığını gösteriyor. Araştırmacılar, Temwen'in sulama sisteminin Polinezya'nın diğer tarım sistemlerine benzediğini ve gıda güvenliğini artıracak şekilde gelişmiş olduğunu vurguluyor.
Nan Madol'un korunması için ABD Ormancılık Servisi, yerel halka adanın yabani bitki örtüsünü kontrol etme konusunda eğitim verdi. Bu eğitimler, özellikle hızla büyüyen Mangrov ağaçlarıyla başa çıkmak için önem taşıyor.
Araştırmacılar, LiDAR verilerini analiz etmek için çeşitli yazılımlar kullandı. Bu teknoloji, şehirdeki su yolları ve tarım alanlarının detaylarını ortaya çıkardı. Ayrıca, saha gözlemleri, toprak setlerinin su akışını nasıl yönlendirdiğini doğruladı.
